De Col op

Vertrek was stipt 7u30. Onverwacht veel supporters zijn ons komen uitwuiven waaronder zelfs Vlaams Minister President Jan Jambon, wat ons een enorme boost gaf. De eerste 60km werden wij gegangmaakt door de RABC waardoor, als groep, het dichte verkeersnet tussen Antwerpen en de rand van Brussel op een vlotte en veilige manier kon overbrugd. Het schitterende weer, een enorme meevaller, met daarbij een fantastisch uitgewerkt parcours maakte dat de kilometers vlot konden afgemaald. Tot in de Ardennen tot 2 maal toe ons pad geblokkeerd werd door 2 verschillende autorally’s. Uiteindelijk met wat extra kilometers en een boswandeling konden wij moe maar toch tevreden onze eindbestemming bereiken. Moet ook gezegd dat de service van het hotel uitstekend was.

Met een klein beetje vertraging, 8u40 ipv 8u30, is ons team vertrokken voor de 2de etappe maar nu met een extra supporter / volger waardoor onze dames zich volledig konden concentreren op de bevoorradingen tijdens onze tocht. De eerste kilometers waren vrij pittig waardoor ons ontbijt vlug verteerd was. Opnieuw een vlotte rit waarbij we bij onze stops door onze bevoorradingsploeg getrakteerd werden op een waar buffet. Wat een service! Met op het laatst nog een serieuze kuitenbijter konden de laatste kilometers van onze eindhalte in dalende lijn met daarbij nog rugwind worden afgewerkt. Weer een mooie dag om op terug te kijken.

Verslag van Jef Van Dyck

Stipt om 8u30 vertrokken. De eerste 25km waren vlak door de Maasvallei, maar dat veranderde al vlug in een overwegend golvend parcours met op het einde enkele stevige kuitenbijters (tot 10%). Ook de hitte, tot 35°C, maakte deze tocht zwaar. Door die fel schijnende zon zijn die kuiten, overwegend niet geschoren, alsook onze armen en gezicht serieus gebronzeerd. Met dank aan onze parcoursbouwer Walter reden wij door ongelooflijk prachtig golvende landschappen en kleine half doodse dorpjes waar de tijd schijnbaar was blijven stilstaan , een unieke ervaring.

Morgen opnieuw een uitdagende rit die ik persoonlijk wil opdragen ter nagedachtenis aan mijn onlangs aan kanker overleden neef Roger en die morgen woensdag zal begraven worden.

Verslag van Wim De Meyer

Aan de ontbijttafel allemaal uitgeslapen gezichten. Om half 9 weg voor 145km. Glooiende wegen. De klimmekes werden steiler, de koeien keken dwazer en de Fransen spraken beter Frans . . . dat deed ons beseffen dat we al een eind in Frankrijk zaten.

De parcoursbouwer Naegels rijdt door dit land gelijk wij door het park van Brasschaat. Hij stuurde ons langs wegen die ze pas later op de landkaart zullen zetten. Ik denk eerder dat hij zijn GPS de goede richting wijst als andersom. De ploeg was ijzersterk. De benen werden alsmaar dunner en de broeken wat groter; maar de GOESTING loopt eraf! Samen één brok dynamiet in de strijd tegen kanker. Het staat op de trui “Cancel Cancer . . . one pedalstroke at a time”. Zij hebben tot nu in hun tocht al miljoenen pedaalslagen gegeven dus als ik KANKER was zou ik maar in mijn schelp kruipen. Om 17u aangekomen . . . gebeten door de zon maar een stap dichter bij het doel!

Verslag van Bart Van Cleuvenbergen

6u30 gordijnen open en een verrassing . . . een mistgordijn. Ochtendmaal op een andere locatie samen met 70 rondborstige bustoeristen. Een van hen ziet onze kleding en komt ons bedanken voor ons project . . . hij heeft zelf keelkanker. Dat maakt onze dag goed want daarom doen wij het. De mist heeft plaats geruimd voor een heersende zon en we rijden nu in de Jura in een prachtig landschap. Na een sportieve klim van 7km volgt een kilometerslange afdaling met stevig sportief bijtrappen waarna onze dames ons vergasten op een culinaire picknick. We konden weer verder met klimmen maar vooral dalen. De eindmeet naar Saint Blaise met een klim van 10km weegt door in de temperatuur van 32°C. Met dit getraind team fietsen we met gerust gemoed naar Les Saisies voor de actie “de Col op voor Kom op tegen Kanker”.

Verslag van Jean Digneffe

De ochtendstond heeft vandaag “fietsers met een gouden doel” in de mond. Aangemoedigd en uitgewuifd door de hoteluitbaters en gasten vertrokken we voor onze 6de en laatste etappe met aankomst in Les Saisies. Op weg naar de 2de van de 6 hellingen stond een “route barée” en deviations. Via een steil (15 à 16%) bergpasje terug op onze route. Onze groep werd aangevuld met Jan en Thomas (voorzitter en secretaris van RABC). Met de nodige adrenaline, doorzettingsvermogen en samenwerking beklommen wij de 2 laatste pittige beklimmingen, Col des Aravis (4 à 5%) en Col de Saisies (6 à 7%). Bij de laatste beklimming werden we nog tegemoetgekomen door Bert De Backer, peter van de actie “de Col op voor KOTK”. Handgeklap en aanmoedigingen boven op Le Saisies zorgde voor de nodige emoties: natte oogjes, koude rillingen (ondanks de warmte), kippenvel en vele knuffels. Respect en dankbaarheid om tot zo’n team te mogen behoren.

Verslag beklimming Col des Saisies

De fietstocht van Brasschaat naar Les Saisies om met het Bikeaidteam de strijd tegen kanker aan te gaan en de Col des Saisies een beetje plat te walsen. De minuut stilte voor de start was bijzonder, bij velen emotioneel maar gaf vooral een enorm gevoel van samenhorigheid en solidariteit. Wat een moment. Opnieuw kippenvel.

Dan begon het peloton aan een afdaling van een 12km, niet ongevaarlijk bij wijlen redelijk technische maar fantastisch begeleid door de wegkapiteins en lokale politie. Dikke pluim voor de organisatie.

En dan de klim . . . voor velen véél zwaarder dan verwacht. Een klim van dik 12km met een gemiddeld stijgingspercentage van 8,2%. Zonder het stukje afdaling van een ongeveer 2km meegerekend kan toch gesteld de 10 klimkilometers om en bij de 10% lagen. Bevoorradingen en supporters onderweg zorgden echter voor een goede ondersteuning.

Dat en met de warmte van der dag was het toch een uitdaging om U tegen te zeggen. Het ganse Bikeaid team is met grote onderscheiding geslaagd, voor enkele die deze zware klim 2x gedaan hebben zelfs grootste. Het slotevent was bijzonder leuk en sfeervol en in onze ogen ook grote onderscheiding voor het KOTK team.